Die zin, ik moet daar iets over kwijt. Regelmatig zie ik verhalen of reacties voorbijkomen van moeders of vrouwen zonder kinderen die vertellen over zwanger worden. De zin ‘als het ons gegund is’ is daarbij meer gewoon geworden dan ongewoon. Ook al zal deze opmerking goed bedoeld zijn, goed voelt het niet.
In het begin deed die zin niets met mij maar na er wat langer over na te denken begint hij steeds meer pijn te doen.

Het maakt hierbij niet uit of het om een 1e, 1e, 3e of 8e kindje gaat. Het gaat hierbij om de gunfactor. Het is fijn dat steeds meer mensen beseffen dat je kinderen krijgt en niet neemt. Het is fijn dat mensen niet meer zo vanzelfsprekend denken over zwanger worden en een gezinnetje stichten.  En hoe aardig is het dat je elkaar iets gunt!
De zin ‘als het ons is gegund’ lijkt dat heel voorzichtig rekening te houden met stellen en vrouwen die ongewenst kinderloos zijn. Heel goed bedoeld misschien, maar er is iets mee.
De zin spookte een paar dagen door mijn hoofd. Waarom klopt het niet? Die gunfactor zit mij niet lekker. Want wat als kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is. Waarom zou ik die ene vrouw haar kind niet gunnen? Alsof je alleen een kindje krijgt als iemand het je gunt? Maar over wie hebben we het dan? Wie gunt jou dat kindje of juist niet?

Als ik iemand een kindje gun, zijn het wel stellen die keihard vechten voor het uitkomen van hun dromen; zwanger worden en een gezinnetje stichten.
Begrijp mij niet verkeerd, het is niet zo dat ik een ander geen kindje hun omdat het zwanger worden en bevallen zo vanzelfsprekend is. Ik gun alle liefdevolle vrouwen om een kindje te krijgen. Maar sommige mensen net iets meer. Het op een positieve manier gunnen is natuurlijk altijd goed. Maar wat als je dromen en wensen niet uikomen? Dat is het je dus blijkbaar niet gegund?

Oké, het lijkt misschien een ode aan de niet vanzelfsprekendheid van zwanger worden en je denkt met deze zin misschien rekening te houden met ongewenste kinderloosheid.
In positieve zin is het natuurlijk heel aardig dat je anderen iets gunt. Maar nee, deze zin doet mij pijn en met mij waarschijnlijk nog veel meer vrouwen (en mannen). Blijkbaar is het ons gegund eerst drie miskramen te krijgen voordat we een gezond kindje kregen. En blijkbaar is het ons niet gegund om een tweede kindje te krijgen. Dat klinkt heel bot, maar zo voelt het wel en zo komt het over. En het slaat nergens op, want ik geloof niet dat iemand ons dit zou gunnen.

Iets om over na te denken…

Kortom: weg met die zin over de gunfactor. ‘Als het lukt of als het zo mag zijn’ zijn denk ik betere opties.

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?