Lifestyle

De verschrikkelijke huisvrouw

Ik heb een gezin, een huis, een beestje en een baan. Daardoor ook een flink huishouden. Ik ben zeker een gelukkige huisvrouw, maar ook een verschrikkelijke. Over 5 jaar ga ik als huisvrouw met pensioen, heb ik zojuist besloten.

Ik ben verschrikkelijk omdat mijn huis een grotere puinhoop is dan mij lief is. Ook al sta ik elke ochtend, middag en vaak ook avond te stofzuigen, piekfijn in orde is het niet. Ik wil een spik en span huis. Een schone vloer en witte muren. En ja, mijn perfectionisme speelt hier een grote rol in.
Steeds vaker begin ik mij te ergeren aan alles wat er gepoetst moet worden omdat er een hond met de beste speekselklieren ook onder dit dak woont. Sporen laat ze na op de muur, op het plafond, op lampen, kasten, deurtjes, tafels en de televisie. Eigenlijk overal. Er valt niet tegenop te poetsen. Ook al geef ik haar nu de schuld, lief is ze (meestal) wel.
Maar jeetje, ik dacht dat je huis pas met een kind nooit meer opgeruimd zou zijn. Rondslingerend speelgoed vind ik prima, maar alle sporen die een hond achterlaat… Geïrriteerd pluk ik dagelijks hondenharen uit de mond en oren van Saar. Maar wie weet…misschien krijg ik op deze manier een goed opgevoed kind met het haar op de tanden.

dinsdaag2

Braaf printte ik maanden terug een huishoudschema uit. Ik hou van lijstjes, maar heb een haat- liefde verhouding met ze. Ik maak ze graag maar ik hou mij er liever niet aan. Wat daar de reden van is ben ik nog niet achter. Ik ben een planner, maar een redelijke chaoot in het uitvoeren. Vertrouwend op mijn gevoel functioneer ik vaak impulsief.
Planningen maken voor deze blog mislukt bijvoorbeeld al elke week. Dan heb ik voor een paar dagen een geweldige planning gemaakt met onderwerpen die versiert zijn met washi-tape. Ook al maak ik het leuker, het wordt niet makkelijker. De week daarop besef ik mij dat er een planning was.
Niets is afgevinkt, de onderwerpen wijken kilometers ver af van de daadwerkelijke artikelen. Ja dat ben ik. Niet willen weten wat er van te voren gebeurt. Het liefst alles plannen, maar uiteindelijk toch weer niet.

IMG_9789 (Medium)

En zo gaat het ook met schoonmaken. Maar in plaats van dat ik de klus op het laatst verander (ik zeem spontaan de ramen in plaats van de badkamer poetsen), doe ik het gewoon niet. En dat klopt niet met mijn karakter, want niets doen is het meest voorspelbare wat er is. Ik wil best elke dag stofzuigen, de vaatwasser in- en uitruimen en de keuken poetsen, maar verder ga ik niet.
Verder kan ik ook niet altijd als ik er te moe voor ben trouwens.

Over een jaar of 5 wil ik met schoonmaak-pensioen gaan. Ik laat het dan lekker aan iemand anders over en ik geniet ondertussen van mijn kopje koffie. Shiva zal rond die tijd ook in de hondenhemel alles onder kwijlen, dus dat hoeft hier niet meer te worden schoongemaakt.
Stiekem dank ik Sarah op mijn blote knieën dat de schoonmaakmiddelen nu achter slot en grendel zitten. Heb ik tenminste een geldige reden voor de komende jaren.

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 32 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Write a comment