‘Count your blessings, not your problems’. Vandaag sta ik stil bij dingen waar ik dankbaar voor ben. Groot en klein, zichtbaar en onzichtbaar.

♥ Ik ben dankbaar voor het feit ♥

1. Dat ik in redelijk goede gezondheid mama van Sarah mag zijn.

Mama worden klonk altijd zo vanzelfsprekend. Om je heen werden er bosjes met kinderen geboren en het lijkt de normaalste zaak van de wereld. Maar dat is het niet. Zwanger worden is überhaupt niet vanzelfsprekend, zo blijkt steeds meer na eigen ervaring en wat ik in mijn omgeving zie. Lang heb ik gedacht dat een kindje krijgen heel normaal is, maar het is een voorrecht. Een wonder, een geschenk en absoluut niet vanzelfsprekend.

Nu ik moeder ben, ben ik dankbaar dat ik die naam mag dragen. Voor hetzelfde geld waren mijn man en ik nog steeds kinderloos of bezig met allerlei behandelingen. Of Sarah was geboren maar haar mama was er niet meer geweest. Allemaal reële gedachten waar ik niet aan wil denken. En dat hoeft ook niet, want ik mag mama zijn en wel van het liefste en mooiste meisje van de wereld. Als mama doe ik mijn best zo goed mogelijk voor haar te zorgen, ook al zitten er dagen tussen dat ik het liefste onder de dekens blijf liggen.
Ik ben mama en zij is mijn dochter. Ik besef dat nog lang niet elke dag, maar het is wel zo.

2. Dat ik lieve familie en vrienden om mij heen heb.

Bron

Ik mag in mijn handjes knijpen met de familie en vrienden om mij heen, die altijd voor mij klaarstaan al is het midden in de nacht. Als het leven je even niet meezit kom je vaak pas achter wat je hebt. Nooit voel ik mij alleen en dat gevoel is zo ontzettend fijn. Als ik iets nodig heb of ergens naartoe moet, dan zorgen zij voor een boodschapje of een autorit. Het lijkt mij verschrikkelijk om je familie of vrienden zo ver weg te hebben wonen zoals bij mijn man het geval is. Hij is de beste echtgenoot en de beste papa die ik kan wensen voor mijn dochter.

3. Dat ik weer op mijn werk mag rondlopen.

Thuis zijn bij mijn dochter is heel fijn, het verzorgen van haar is een drukke bezigheid en ik doe het graag. Ik vond het zo lief van de bedrijfsarts dat zij mij de eerste maanden thuis heeft gehouden om te werken aan de band met Sarah. Nu ik weer iets meer kan en mijn wereld weer groter wordt, ben ik blij dat ik weer op mijn werk rondloop. Het is nog maar 6 uur per week en ik doe vervangend werk, maar het begin is er.
Het voelt als een overwinning en een marathon maar het is fijn om weer onder de mensen te zijn. Ik hoop dat het uitbreiden van mijn werk voorspoedig zal verlopen.

4. Dat ik mijn passie voor schrijven kwijt kan op mijn blog en veel lieve bezoekers krijg.

Op mommyonline.nl heb ik mijn passie voor schrijven ontdekt. Ik had eerder niet in de gaten dat het zo leuk zou zijn en dat ik er veel kanten mee op kan. Na lang nadenken heb ik toch mijn eigen domein gekocht om mijn hersenspinsels erop kwijt te kunnen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad en sta elke dag weer te trappelen om te brainstormen, te schrijven en contacten te leggen. Ik ben nu bezig mij te verdiepen in het filmen en het bewerken van films.
Lieve bezoekers en reacties zijn onbetaalbaar, echt waar!

5. Dat ik goede hulp en begeleiding vanuit het ziekenhuis krijg.

Je wordt behoorlijk in het diepe gegooid op het moment dat je een diagnose krijgt.
Drie jaar geleden kreeg ik te horen dat ik een auto-immuunziekte heb wat de miskramen kon verklaren.
Op internet vind je normaal gesproken veel informatie, maar het Antifosfolipidensyndroom is zeldzaam en dus is er weinig over te vinden.
In het UMC waar mijn arts zit heb ik uitstekende uitleg en begeleiding gehad. Ook na mijn bevalling toen ik zo ziek was, is er geweldig voor mij en mijn familie gezorgd.
Het is ook ontzettend fijn om te weten dat als er iets is of ik voel mij niet lekker, ik altijd langs kan komen voor hulp. Je zou bijna denken dat het UMC mijn tweede thuis is geworden, maar zo ver wil ik niet gaan haha!

Dit waren mijn punten waar ik dankbaar voor ben. Waar ben jij dankbaar voor, wat maakt jouw leven zo mooi?